نوشته شانیا کندی
– طبق مطالعه‌ای که اخیراً در مجله منتشر شد، محققان نشان دادند که استفاده از ابزاری برای پیش‌بینی آرتروپلاستی کامل زانو (TKA) در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو تأثیر کمی بر تمایل بیمار برای انجام این روش دارد. شبکه JAMA باز است.
تیم تحقیقاتی نشان داد که تقریباً 10 تا 20 درصد از بیماران نارضایتی خود را به دنبال TKA گزارش می کنند، اما سطوح نارضایتی به طور قابل توجهی متفاوت است. ابزارهای پیش‌بینی‌کننده برای کمک به تصمیم‌گیری برای بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو با در نظر گرفتن TKA می‌توانند اطلاعات فردی بیشتری در مورد نتایج احتمالی جراحی ارائه دهند، اما اثربخشی این ابزارها به‌طور دقیق ارزیابی نشده است.
برای کمک به بستن این شکاف تحقیقاتی، تیم یک کارآزمایی بالینی تصادفی (RCT) را برای ارزیابی تأثیر یک مدل پیش‌بینی‌کننده – ابزار انتخاب هوشمند (زانو) – بر تمایل بیمار برای انجام TKA انجام داد.
این مطالعه استفاده از ابزار پیش‌بینی‌کننده را با درمان معمول در گروهی متشکل از 211 بیمار مبتلا به استئوآرتریت یک طرفه زانو که قبلاً مداخلات غیرجراحی را برای مدیریت این بیماری امتحان کرده بودند و TKA را در نظر گرفته بودند، مقایسه کرد. RCT بین 30 ژوئن 2022 و 31 ژوئیه 2023 با پیگیری شرکت‌کنندگان به مدت شش ماه انجام شد.
گروه مداخله که شامل 105 بیمار بود، به ابزار SMART Choice آنلاین دسترسی پیدا کرد. این مدل برای استفاده از عواملی مانند جنسیت، سن و علائم اولیه برای پیش‌بینی احتمال بهبود کیفیت زندگی بیمار در صورت انجام TKA طراحی شده است.
گروه کنترل طبق معمول درمان را دریافت کردند و به ابزار پیش بینی دسترسی نداشتند.
تمایل شرکت‌کنندگان به انجام عمل جراحی در 6 ماه پس از استفاده از ابزار، اولویت‌های درمانی و کیفیت فرآیندهای تصمیم‌گیری آنها اندازه‌گیری شد.
تمایل اولیه بیماران برای جراحی نیز ثبت شد، و پس از تعدیل تفاوت‌ها در آن خطوط پایه، آنالیز نشان داد که ابزار پیش‌بینی تأثیر قابل‌توجهی بر تمایل به جراحی ندارد.
محققان نتیجه گرفتند که این یافته ها نشان می دهد که تحقیقات بیشتری در مورد ابزارهای پیش بینی برای TKA مورد نیاز است.
نویسندگان نوشتند: «علیرغم فقدان اثر درمانی بر تمایل به TKA، ابزارهای پیش‌بینی همچنان ممکن است نتایج سلامتی بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو را افزایش دهند. تحقیقات بیشتری برای بهینه‌سازی طراحی و اجرای ابزارهای پیش‌بینی، رفع محدودیت‌ها و درک کامل تأثیر آنها بر فرآیند تصمیم‌گیری در TKA مورد نیاز است.»
پیش‌بینی نتایج جراحی و کاهش خطر بیماران یک کاربرد بالقوه امیدوارکننده از تجزیه و تحلیل پیش‌بینی‌کننده در مراقبت‌های بهداشتی در سراسر تخصص‌ها است.
در ماه اکتبر، محققان دانشگاه بوفالو نشان دادند که ابزاری که در اصل برای پیش‌بینی سطح خطر یک بیمار برای اعتیادهای مختلف طراحی شده بود، می‌تواند نتایج جراحی چاقی را نیز به دقت پیش‌بینی کند.
جراحی چاقی می‌تواند در بیماران مبتلا به چاقی شدید موفقیت‌آمیز باشد، اما تیم تحقیقاتی تاکید کرد که برخی از بیماران پیامدهای نامطلوبی مانند افزایش وزن یا ایجاد رفتارهای اعتیادآور جدید را پس از این عمل تجربه می‌کنند. ابزار پیش بینی برای تجزیه و تحلیل عوامل روانی-اجتماعی و ژنتیکی مرتبط طراحی شده است تا مشخص شود چه کسی در معرض خطر چنین پیامدهایی است.
نتایج بخش قابل توجهی از گروه را با خطر ژنتیکی برای رفتارهای اعتیاد آور شناسایی کرد و نشان داد که شرکت‌کنندگانی که دارای یک نوع ژن خاص بودند، به درمان کاهش وزن واکنش بیشتری نشان دادند.